Hoogbegaafdheid is een combinatie van een uitzonderlijke intelligentie, creativiteit en gedrevenheid. Daarnaast behoren perfectionisme, een sterk rechtvaardigheidsgevoel, hypersensitiviteit en een kritische instelling vaak tot de eigenheid van een hoogbegaafde. Hoogbegaafdheid betekent dat iemand op een andere manier denkt en handelt dan anderen. Hoogbegaafden voelen zich vaak ook anders dan anderen. Omgevingsfactoren (zoals leerhouding in het gezin, gezinsklimaat, kwaliteit van de instructie op school, klassenklimaat, ingrijpende gebeurtenissen) en niet-cognitieve persoonlijkheidskenmerken (zoals omgang met stress, prestatiemotivatie werk-/leerstrategieën, faalangst, locus of control) hebben invloed op het tot uiting komen van de hoogbegaafdheid (Heller, 2005).
Hoogbegaafdheid
Hoogbegaafdheid is geen luxeprobleem!
Veel hoogbegaafden zitten niet goed in hun vel.
Dat kan al heel jong beginnen als de peuter met een ontwikkelingsvoorsprong geen aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes.
Een deel van de hoogbegaafde leerlingen op school wordt niet als zodanig herkend, bijvoorbeeld omdat omgevingsfactoren of persoonlijkheidskenmerken het beeld vertekenen en schoolse prestaties niet voldoen aan de verwachtingen. Indien hoogbegaafdheid niet (op tijd) wordt gesignaleerd, kan dit leiden tot gedragsproblemen, onderpresteren en uiteindelijk uitval.
Volwassenen met kenmerken van hoogbegaafdheid hebben soms veel moeite om op de werkvloer of in het maatschappelijk leven tot bloei te komen.
De begeleiding van mensen met kenmerken van hoogbegaafdheid vraagt soms dus bijzondere aandacht, thuis, op school of op het werk. Het is niet vanzelfsprekend dat kinderen en jongeren met kenmerken van hoogbegaafdheid uitgroeien tot evenwichtige persoonlijkheden die excelleren en bijzondere talenten tot ontwikkeling weten te brengen.
